روم به جای دگر،دل دهم به یار دگر

هوای یاردگر دارم ودیار دگر

به دیگری دهم این دل که خوار کرده توست

چرا که عاشق تو دارد اعتبار دگر

میان ما وتو ناز و نیاز برطرف است

به خود تو نیز بده بعد از این قرار دگر

خبردهید به صیاد ما که ما دگر رفتیم

به فکر صید دگر باش و شکار دگر

هجر خدایا بس است زودوصالی بده

شوق مده این همه یا پرو بالی بده

خوبی خود را بگیراز دلم اندازه ای

آینه آورده ام عرض جمالی بده

ای دل وحشت گریز این همه دهشت چرا

فرصت حرفی بجو شرح ملالی بده

ازپی یک نیمه جان چند تقاضای ناز

می دهم اینک به تو لیک مجالی بده

این زمان یارب مه محمل نشین من کجاست

آرزوبخش دل اندوهگین من کجاست

جانم از غم بر لب آمد،آه ازاین غم چون کنم

باعث خوشحالی جان غمین من کجاست

ای صبا یاری نما اشک نیاز من ببین

رنجه شو بنگر که یار نازنین من کجاست

دوراز آن اشوب جان ودل،دگرصبرم نماند

آفت صبرو دل و آشوب دین من کجاست

محنت و اندوه هجران کشت چون وحشی مرا

مایه عیش دل اندوهگین من کجاست

هرکه یار ماست میل کشتن ما می کند

جرم یاران چیست دوران این تقاضا می کند

میکند افشای درد عشق داغ تازه ام

این سیه رو دردمندان را چه رسوا می کند

اشک هردم پیش مردم آبرویم می برد

چون توان گفتن که طفلی با من اینها میکند

ازبرای خاطراغیار خوارم می کنی

من چه کردم اینچنین بی اعتبارم می کنی

روزگاری آنچه با من کرد استغنای تو

گربگویم گریه ها بر روزگارم می کنی

گرنمی آیم به سوی بزمت ازشرمندگیست

زآن که هردم پیش جمعی شرمسارم می کنی

گربدانی حال من گریان شوی بی اختیار

ای که منع گریه بی اختیارم می کنی

گفته ای تدبیرکارت میکنم وحشی منال

رفت کاراز دست کی تدبیرکارم می کنی

یک همدم و همنفس ندارم

می میرم و هیچکس ندارم

گویند بگیر دامن وصل

می خواهم ودسترس ندارم

دارم هوس و نمی دهد دست

آن نیست که این هوس ندارم

گفتی گله ای زما نداری

دارم گله از تو پس ندارم

در این لحظات زیبا یاد کنیم

پدران از دست رفته را با ذکر :

ای یار غلط کردی بایار دگر رفتی

ازکار خود افتادی درکار دگر رفتی

صدبار ببخشودم برتو به تو بنمودم

ای خویش پسندیده هین بار دگر رفتی

گفتم که تویی ماهی با مارچه همراهی

ای حال غلط کرده با مار دگر رفتی

گفتی که تو را یارا در غار نمی بینم

آن یار درآن غار است تو غار دگر رفتی

چون کم نشود سنگت چون بد نشود رنگت

بازار مرادیده بازار دگر رفتی

قومی متفکرند در مذهب و دین

قومی به گمان فتاده در راه یقین

می ترسم از آن که بانگ آید روزی

کای بیخبران راه نه آن است و نه این

---------------------------

خیام اگر زباده مستی خوش باش

با ماهرخی اگر نشستی خوش باش

چون عاقبت کار جهان نیستی است

انگار که نیستی،چو هستی خوش باش

----------------------------

یک جام شراب صد دل و دین ارزد

یک جرعه می،مملکت چین ارزد

جز باده لعل نیست در روی زمین

تلخی که هزار جان شیرین ارزد