آه تا کی زسفر باز نیایی باز آ

اشتیاق تو مرا سوخت کجایی بازآ

شده نزدیک که هجران تو مارا بکشد

گر همان بر سر خونریزی مایی بازآ

کرده ای عهد که باز آیی و مارا بکشی

وقت آنست که لطفی بنمایی بازآ

رفتی و باز نمی آیی و من بی توبه جان

جان من این همه بی رحم چرایی بازآ